مطالعات اجتماعی و افکار سنجی

روابط عمومی هر نهادی زمانی موفق تر خواهد بود که ، اساس فعالیت های خود را بر پایه مبانی علمی و تحقیقی استوار کند و با اصل قرار دادن تحقیق های انجام شده ، خلاقیت و ابتکار را از نتایج آن استخراج ، و در اختیار سازمان قرار دهد .

 به طور کلی هر روابط عمومی برای برنامه ریزی و اجرای فعالیت های خود در سطوح مختلف و برای موفقیت در جامعه تخصصی و عمومی باید قبل از هر فعالیتی، در خصوص اثر بخشی آن تحقیق و پژوهش انجام دهد ، زیرا با تحقیق و پژوهش می توانند، با افکار عمومی آشنا شده و قسمت وسیعی از انتظار مردم را پاسخگو باشند.

 شایان ذکر است که ، روابط عمومی ها از طریق افکارسنجی و پژوهش ابتدا نیازهای مخاطبان را بررسی و سپس براساس نیاز آنها به فعالیت می پردازند، زیرا پژوهش و تحقیق می تواند نتایج علمی ویژه ای بوجود آورده و کلیه فعالیت های روابط عمومی را هدفمند کرده و نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.

از آنجا که ، افکار عمومی مجموعه ای از عقاید، نظرات و تصورات عموم افراد جامعه اطلاق می‌شود ،که در یک مقطع زمانی مشخص درباره یک موضوع خاص شکل می‌گیرد. این میتواند برای روابط عمومی ها فرصتی طلایی محسوب شود.

افکارسنجی و نهادینه کردن فرآیند پاسخگویی

افکارسنجی روش و ابزاری است که از طریق آن می‌توانیم مسئولان را متقاعد به پاسخگویی کنیم. اگر نظرسنجی وجود نداشته باشد، دولتمردان از نوع نیازها و خواسته‌های مردم و اولویت‌های آنان مطلع نمی‌شوند.

روابط عمومی پل ارتباطی بین درون و برون سازمان است. اما این پل ارتباطی نباید یک‌سویه باشد. روابط عمومی باید به تأثیر پیام در جامعه توجه داشته باشد و دائماً بازخوردها را بسنجد. شفاف کردن رابطه بین سازمان، جامعه و مردم یکی از اهداف روابط عمومی است. با پنهان کردن واقعیت‌ها و با سد کردن مسیر ارتباط مردم با سازمان اعتماد و اطمینان مرم از سازمان سلب می‌شود.

افکارسنجی با یک فرآیند متعادل و قابل اطمینان علمی مجموعه نیازها و تقاضای جامعه را جمع‌آوری و مسئولان را در جریان آن قرار می‌دهد و خود به خود یک الزام آنان را مجبور به پاسخگویی کامل می‌کند. اداره مطالعات اجتماعی شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران در سه مرحله به شناخت افکار عمومی و ارتباط با آن می پردازد .

مرحله اول ازطریق نظرسنجی به عنوان ساده ترین و کاربردی ترین اشکال افکارسنجی، مسئولان را با افکار عمومی آشنا ساخته و ظواهر اتفاقات و شرایط را نشان می دهد , در مرحله دوم با تحلیل محتوا نشان می دهد که باورها و اعتقادات چه جهتی دارند، سپس در مرحله سوم با بررسی راهکارها و پیشنهادات آینده افکار عمومی را مشخص و چگونگی برقراری ارتباط به آن را در آینده نشان میدهد .